ခႏၶာ ႏွင္႔ ကြန္ပ်ဴတာ

ခႏၶာ အေၾကာင္း ရွင္းထားတာ နားမလည္ပါ...။ ေရးၿပထားေသာ အခ်က္ငါးခ်က္မွာ ခႏၶာ ၏ Characteristics သေဘာလကၡဏာ မ်ား ၿဖစ္မည္ ထင္ သည္။

ခႏၶာ ဆိုသည္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ၏ လက္ရွိကိုယ္အေကာင္အထည္ ကို ဆိုလိုၿခင္းမဟုတ္ဆိုလိုခ်င္ပါသလား...။

သို႔တည္းမဟုတ္ ကိုယ္အေကာင္အထည္ကို ႏွလံုးမသြင္းပဲ ထို Characteristics သေဘာလကၡဏာ မ်ားကိုသာ ႏွလံုးသြင္းသင္႔သည္ ဆိုပါသလား....။

သို႔တည္းမဟုတ္ ခႏၶာ၏ အဓိပၸါယ္သည္ ကိုယ္အေကာင္ အထည္ကို ဆိုလိုၿခင္းကားမွန္၏ တရားအားထုတ္မွႈ လမ္းစဥ္၌ ဤ Characteristics သေဘာလကၡဏာ မ်ားကိုသာ အာရုံတြင္ ထင္ဟပ္၍က်င္႔ၾကံရမည္ ဆိုလိုပါသလား......။

သုိ႔မဟုတ္ ထင္ရွားေအာင္ အၿခားအဓိပၸါယ္ရွိလွ်င္ ရွင္းၿပေပးပါ.......။ အင္း...။ ဘေလာ႔တစ္ခုထည္းေရးေနရင္း ဖိုက္သလိုေတာ့ ၿဖစ္မယ္ မထင္ဘူး......။
June 21, 2009 9:53 AM
အထက္ပါ စကားစုသည္ မဟာဆန္ ဘေလာ႔စာမ်က္ႏွာဖက္က ခႏၶာ ငါးပါးကို ၿမန္မာလို သေဘာေပါက္သိၿမင္ႏုိင္ၾကပါေစ ပို႔စ္တြင္ မင္းညိဳ ေရးထားခဲ႔ေသာ ေကာမန္႔ ၿဖစ္သည္။

ခႏၶာ ဟူသည္မွာ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာအစု ၿဖစ္ပ်က္မႈကို နာမည္ေပးထားၿခင္းၿဖစ္သည္။
မင္းညိဳေတြးခဲ႔သလို ကြ်န္မလည္း အရင္က ခႏၶာဆိုသည္ကို အဲလိုအေတြးမ်ိဳးေတြႏွင္႔ သို႔ေလာ သို႔ေလာ ၿဖစ္ခဲ႔၏။ ထိုသို႔ၿဖစ္ရၿခင္းမွာ ခႏၶာဟူေသာ ၿမန္မာစကားလံုးသည္ ကိုယ္အေကာင္အထည္ၾကီးဟူ၍ ၿမန္မာတိုင္း သိထားၾကေသာေၾကာင္႔ၿဖစ္၏။

ခႏၶာ ဟူသည္ ၿမန္မာလို ဘာသာၿပန္ရလွ်င္ အစုအေပါင္းဟု အဓိပၸာယ္ရပါသည္။ (မိုးကုတ္ေယာဂီလက္စြဲ ၁ ၊ စာမ်က္နွာ ၁၉) ။ အစုအပံံုု an aggregate ခႏၶ ဟုလည္း အဓိပၸာယ္ ဖြင္႔ဆိုထားသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။(ၿမန္မာ အဂၤလိပ္ ပါဠိ အဘိဓာန္၊ စာမ်က္ႏွာ ၉၀၅)
အဲဒီ အစုအေပါင္းၾကီး ၿပဳလုပ္တတ္ေသာ functions မ်ားကို ေရတြက္လိုက္လွ်င္ ၅ မ်ိဳး ရွိ၏။ ထို ၅ မ်ိဳးတို႔ကိုမွ ခႏၶာငါးပါးဟု ေခၚၾကသည္။ ၿမန္မာစကားတြင္ ခႏၶာကို အစုအေပါင္းဟု ၿမန္မာလို မသံုးဘဲ ခႏၶာဟုသာ ပါဠိသက္သက္ ယူသံုးခဲ႔သၿဖင္႔ သူ၏ သေဘာသဘာ၀တို႔ကို ကြ်န္မတို႔ မသိခဲ႔ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဥပမာ….. ကားေမာင္းသူကို ဒရိုင္ဘာဟု သံုးၿခင္း၊ အရံလိုက္ပါကူညီသူကို စပယ္ယာဟု သံုးၿခင္း၊ အငွားကားကို တကၠစီဟု သံုးၿခင္း တို႔ႏွင္႔ ဆင္တူသည္။ ဒရိုင္ဘာဟု ေၿပာလိုက္လွ်င္ ကားေမာင္းတဲ႔လူလို႔ ကြ်န္မတို႔ ခ်က္ခ်င္းသိသည္။ စဥ္းစားစရာမလို။ တိုက္ရိုက္တန္းသိသည္။ သို႔ေသာ္ ခႏၶာ ဆိုတာကိုက် ကြ်န္မတို႔က အစြမ္းသတၱိ ၅ မ်ိဳးရွိေသာ အစုအပံုၾကီးရယ္လို႔ မသိခဲ႔ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင္႔လည္း ကြ်န္မတို႔ကို ဆရာသမားမ်ားက အသက္ထြက္ေအာင္ ရွင္းၿပေနရၿခင္းတည္း။ တနည္း နားလည္ေအာင္ ေၿပာရလွ်င္ ခႏၶာဆိုတာ အမည္၊ သူလုပ္တတ္တာက ၅မ်ိဳး ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ ဒရိုင္ဘာဆိုတာ အမည္ေပးထားတာ၊ သူလုပ္တာက ကားေမာင္းတာ(ဥပမာ)

ကြ်န္မ နားလည္ထားသေလာက္ ေရးၾကည္႔ပါမည္။ ထင္ရွားေသာ ဥပမာ တစ္ခု ၿပရလွ်င္ ”ကြန္ပ်ဴတာ”။ ကြန္ပ်ဴတာသည္ နာမည္တစ္ခုၿဖစ္၏။ သူလုပ္တတ္ေသာ function ေတြ အမ်ားၾကီးရွိသည္။ သူ႔ကို အသံုးၿပဳၿပီး အက်ိဳးရွိေအာင္ လုပ္ႏိုင္သည္မ်ားလည္း ရွိ၏။ ထိုကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္းကို သိသူမ်ားရွိ၏။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔ ကြန္ပ်ဴတာ ဆိုတာ နာမည္သာ ၾကားဖူးသည္။ ရွိသည္ ဆိုတာကို သိသည္။ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာေတြ လုပ္တတ္သလဲ၊ သူ႔ကို ဘယ္လို အသံုးၿပဳရသလဲ မသိတဲ႔လူေတြ တပံုၾကီး ရွိပါသည္။
ထိုဥပမာ အတုိင္းပင္တည္း။ ခႏၶာဟူသည္ နာမည္ၿဖစ္၏။ ကြ်န္မတို႔ ၾကားဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ သူ၏ လုပ္ငန္းမ်ားကို ကြ်န္မတို႔ မသိၾကေပ။ ကြန္ပ်ဴတာဆိုတာကို ၾကားဖူးရံု ၿမင္ဖူးရံုသာ ရွိေသာ သူမ်ားကဲ႔သို႔ပင္ ၿဖစ္သည္။
ထိုခႏၶာ၏ သေဘာသဘာ၀တို႔ကို ဘုရားရွင္က သိၿမင္ေတာ္မူ၏။ သိတဲ႔အတိုင္း သင္ေပးခဲ႔သည္။ “ခႏၶာဆိုတာ ငါးမ်ိဳးလုပ္တတ္တယ္ ၊ ေဖာက္ၿပန္၊ ခံစား၊ မွတ္သား၊ ၿပဳၿပင္၊ သိ၀ိညာဥ္၊ အဲဒီ ငါးမ်ိဳးလုပ္တတ္တယ္ ”ဟု ဆံုးမခဲ႔ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။
လိုရင္းအခ်က္မွာ ခႏၶာ ဟူသည္ နာမည္ေပးထားၿခင္း ၿဖစ္၍ ၄င္းသည္ အလုပ္ ၅ မ်ိဳး လုပ္ေဆာင္တတ္သည္ ဟု သိရန္သာၿဖစ္ပါသည္။ ခႏၶာဟု ေၿပာလိုက္တာႏွင္႔ သူ၏ အလုပ္ ၅မ်ိဳးကို auto သိေနၿပီးသား ၿဖစ္ေနရမည္။ အဲဒီ ၅မ်ိဳးကို ႏွလံုးသြင္းကို သြင္းရပါလိမ္႔မည္။
ဂဏာန္းတစ္ေကာင္ကို သတ္ခ်င္လွ်င္ သူ၏ အားသာခ်က္ကို သိဖို႔လိုသည္။ သူ၏ လက္မမ်ားသည္ အစြမ္းရွိသည္၊ နာက်င္ေအာင္လုပ္ႏိုင္သည္ ဆိုသည္႔အခ်က္ကို သိကုိသိေနရေပမည္။ သို႔မွသာ သူ၏ လက္မမ်ားကို အရင္ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီးလွ်င္ အလြယ္တကူ အေသသတ္ႏိုင္ေပမည္။ ထို႔အတူပင္ ခႏၶာ၏ စြမ္းရည္ ၅ မ်ိဳးကို သိေနမွ အဲဒီစြမ္းရည္ေတြကို ႏွိမ္နင္းၿပီး ဘယ္လို ၾကိဳးကိုင္ႏိုင္မလဲဆိုတာ သိမည္ မဟုတ္ပါေလာ။

ကြ်န္မသည္ သိလြန္း တတ္လြန္း၍ ဒီစာကိုေရးတာ မဟုတ္ပါ။ တကယ္တတ္သိသူမ်ားထံသို႔ ကြ်န္မ ေလ႔လာထားသမွ် မွားသလား မွန္သလား ေ၀ဖန္ေပးဖို႔ ဒီစာကို တင္ၿပၿခင္းသက္သက္သာၿဖစ္ပါသည္။ မိမိ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကို ဆရာအား မွန္ မမွန္ ဆံုးၿဖတ္ေပးဖို႔ တင္ၿပၿခင္းမ်ိဳးသာ ၿဖစ္ပါသည္။ အမွန္တကယ္ သိသူမ်ား ကြ်န္မစာကို ဖတ္မိခဲ႔လွ်င္ အမွား အမွန္ ေထာက္ၿပဖို႔ ေတာင္းဆိုပါသည္။

Read More...

Collapse...

ခႏၶာငါးပါးကို ၿမန္မာလို သေဘာေပါက္ သိၿမင္္ႏိုင္ၾကပါေစ

ကြ်န္မသည္ မိရိုးဖလာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္သာ ၿဖစ္ပါသည္။ သစၥာ ဟူေသာ စကားလံုးကို ”ဟုတ္သားပဲ” ဟု ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ နားလည္ခဲ႔သည္မွာ ၂ ႏွစ္ခန္႔သာ ရွိပါေသးသည္။ နားလည္သည္ ဆိုရာတြင္ ၿမန္မာလို သေဘာေပါက္ နားလည္ရံုအဆင္႔သာ ၿဖစ္ပါသည္။ ဟိုးအရင္တုန္းက ကြ်န္မနာဖူးေသာ တရားပြဲတို႔မွာ သစၥာအေၾကာင္း ၀ိပႆနာအေၾကာင္း သိပ္မပါခဲ႔ပါ။ ပါသည္႔တိုင္ေအာင္ ကြ်န္မ မရိပ္စားမိတာလည္း ၿဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ကြ်န္မ ၿဖစ္ခ်င္တာက ပါဠိိမသံုး ၿမန္မာစကား သက္သက္ သံုးၿပီး ၿမန္မာလို သိခ်င္တာၿဖစ္သည္။ ဘုန္းၾကီးေတြ ေဟာေနသည္႔ ရုပ္ နာမ္၊ ဓါတ္၊ ခႏၶာ ထိုစကားလံုးမ်ားမွာ ကြ်န္မ ရင္းႏွီးပါသည္။ ဘုန္းၾကီး ေရွ႔ကေမး၊ ေနာက္က လိုက္ေအာ္ေၿဖၾကတဲ႔ အထဲ အမွီလိုက္ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္မ ထိုစကားလံုးမ်ား၏ အဓိပၸာယ္ကို မသိပါ။ အဲေတာ႔ တရားဆိုတာ ရြတ္ရတာပဲလို႔ ေလာက္သာ ထင္ခဲ႔ပါသည္။ ဒီလမ္းနဲ႔ သြားေနခဲ႔တာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာပါသည္။

တကယ္ေတာ႔ ကြ်န္မသည္ အဲဒီလမ္းအေၾကာင္း ၿမန္မာလို တိတိက်က် သိပ္သိခ်င္ခဲ႔ပါသည္။ ကြ်န္မသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ၿဖစ္ရက္ႏွင္႔ သံသရာ ထြက္ရာနည္းလမ္းတို႔ကို ဘာေၾကာင္႔ မသိႏိုင္ရတာလဲ။ ငယ္စဥ္တုန္းက ဘုန္းၾကီးေတြ သင္ေပးၾကပါသည္။ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ကိုက သိၿပီးသား၊ နားလည္ၿပီးသား လူေတြနဲ႔ တတန္းတည္း တက္ခဲ႔လို႔မ်ားလားေတာ႔ မေၿပာတတ္ပါ။ ရုပ္နာမ္ဟဲ႔၊ ၀င္သက္ထြက္သက္ ရွဳဟဲ႔။ သူမ်ားေအာ္လို႔သာ ရုပ္ပါ ဘုရား၊ နာမ္ပါ ဘုရား လိုက္ေအာ္ခဲ႔သည္။ ဘာကို ရုပ္ေၿပာတာလဲ နာမ္ေၿပာတာလဲ ေသခ်ာမသိ။ ကိုယ္႔ဟာကိုယ္ ဘာသာၿပန္ၿပီးေတာ႔ပဲ ဒီခႏၶာၾကီးဟာ ရုပ္၊ စိတ္ဆိုတာ နာမ္ အဲလို သတ္မွတ္ထားပါသည္။
ကဲ အဲေလာက္ သိရံုႏွင္႔ ကြ်န္မ ဘာသြားလုပ္တတ္မလဲရွင္။ ၀င္သက္ ထြက္သက္ရွဳေတာ႔ေရာ ဘာၿဖစ္မလဲ စိတ္တည္ၿငိမ္မယ္။ ဒါပဲ အဲဒီမွာ လမ္းဆံုးေနၿပီ။ ကြ်န္မ သိသမွ် အဲဒီအဆင္႔မွာပဲ လမ္းဆံုးေနသည္။ ဟုတ္ၿပီ စိတ္တည္ၿငိမ္ေတာ႔ သံသရာက လြတ္ေရာလား။ ဘယ္လြတ္လိမ္႔မလဲ။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာလဲ ၀င္သက္ ထြက္သက္မွတ္တဲ႔နည္းေလာက္ပဲ သိသည္္။ အဲေလာက္နဲ႔ သစၥာမသိဘူး ဆိုတာလဲ သိေနၿပန္သည္္။
ကြ်န္မ အဲဒီနည္းလမ္းကို ၿမန္မာလို ေသေသခ်ာခ်ာၾကီး သိပ္ကို သိခ်င္ေနခဲ႔ပါသည္။ မသိခင္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ အလိုက ဘုရား ရွိခိုးတိုင္း ”ေသခ်ာ သင္ေပးမဲ႔ ဆရာေကာင္းေတြ႔လို႔ နည္းမွန္ လမ္းမွန္နဲ႔ တရား အားထုတ္နိဳင္ပါေစ” လို႔ ဆုေတာင္းခဲ႔ပါသည္္။ ကြ်န္မ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တကယ္ ၿမန္မာလို နားလည္ေအာင္ ေၿပာၿပတဲ႔သူ သို႔မဟုတ္ တကယ္သင္တဲ႔ ဆရာဘယ္မွာ ရွိတယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းကို ေပးႏိုင္သူ တစ္ေယာက္မွ မရွိခဲ႔ပါ။ ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား မရွာေဖြခဲ႔တာလည္းပါပါသည္။
သစၥာတရားဆိုတာကို နားလည္ဖို႔ ကြ်န္မသည္ လူပိန္း အဆင္႔ၿဖစ္ပါသည္။ အဲဒီ လူပိန္းသည္ သစၥာတရားကို ၿမန္မာလို နားလည္မွ က်င္႔သံုး ပြားမ်ားတတ္မွာ ၿဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္မတို႔ သင္ေနၾကတဲ႔ သိပၸံပညာေတြနွင္႔ ဥပမာၿပဳရလွ်င္ သီအိုရီေတြ နားမလည္ဘဲ ႏွုတ္တိုက္ အလြတ္က်က္ေနသည္ႏွင္႔ အတူတူၿဖစ္ပါသည္။ သီအိုရီ အလြတ္ရသည္။ သို႔ေသာ္ နားမလည္။ မည္သို႔ အသံုးခ်မည္နည္း။ ဘုရားစာေတြ ပါဠိေတြႏွင္႔ ကြ်န္မ ရြတ္ႏိုင္သားပဲ။ သို႔ေသာ္ နားမလည္။ အသံုးမခ်တတ္။ အဲဒါကိုလည္း ကြ်န္မ တိတ္တဆိတ္ မေက်မလည္ ၿဖစ္ေနပါသည္။ ငါ ဘာလို႔ ဒီလမ္းနဲ႔ ဒီေလာက္ ေ၀းရသလဲ။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္ သၾကၤန္မွာ မႏၱေလးၿမိဳ႔ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ မဂၤလာေက်ာင္းတိုက္ (အမရပူရ ၿမိဳ႔ ဟုလည္း ေၿပာႏိုင္ပါသည္) တြင္ တရားစခန္း ၀င္ၿဖစ္သြားပါသည္။ အဲဒီမွာ မိုးကုတ္တရားေတာ္မ်ားကို ၿမန္မာလို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ၾကီး နားလည္စၿပဳလာပါသည္။ မိုးကုတ္တရားမ်ားသည္ ၿမန္မာ စကားသက္သက္ ေဟာပါသည္။ အလြန္နားလည္လြယ္ပါသည္။ တစ္ခြန္းေၿပာလိုက္တိုင္း ” ဟာ ဒီစကားလံုး ငါ ၾကားဖူးတယ္။ ေအာ္ ဒါက ၿမန္မာလို ဒါကိုး” ဆိုတာ သိ သိ လိုက္လာပါသည္။ အလြန္ေက်းဇူးမ်ားေသာ အခ်ိန္ၿဖစ္ခဲ႔ပါသည္။
အရင္တုန္းက နည္းလမ္း အဆင္႔ကို ေသခ်ာ မသိ၊ ေယာင္၀ါး၀ါးႏွင္႔ ”ထိုင္ ထိုင္ ” ဆိုတာနွင္႔ ၿပီးခဲ႔ရပါသည္။ လမ္းမသိဘဲႏွင္႔ လုပ္ေနေတာ႔ ဘယ္မွာ စိတ္၀င္စားပါ႔မလဲ။ တိက်တဲ႔ research direction မရွိဘဲႏွင္႔ လုပ္လုပ္ ဆိုၿပီး နင္းကန္ စာေတြဖတ္၊ ဟုိဟာေလး စမ္းလိုက္၊ ဒီဟာေလး စမ္းလိုက္နဲ႔ လုပ္ေနတဲ႔ Ph.D ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္လို ၿဖစ္ေနသည္။
အဲဒီ တရားစခန္းမွာဘဲ သံသရာ ထြက္ရာလမ္း၏ လမ္းၿပေၿမပံုကို ရခဲ႔ပါသည္။ လမ္းၿပေၿမပံု ဆိုသည္မွာ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ရတယ္ဆိုတာကို ၿမန္မာလို နားလည္ၿခင္းကို ဆိုလိုပါသည္။ ထို႔ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ႔ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ တရားေတာ္မ်ားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ အခ်ိန္ယူၿပီး နာယူခဲ႔သည္မွာ ယေန႔ အထိၿဖစ္ပါသည္။
ကြ်န္မစိတ္ထဲတြင္ ကြ်န္မ မသိသည္မ်ားကို သိလာရခ်ိန္တြင္ သူမ်ားေတြကို သိပ္မွ်ေ၀ခ်င္ပါသည္။ ကြ်န္မလို ဘာဆိုဘာမွ်မသိေသးသည္႔၊ သစၥာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ လူပိန္းအဆင္႔သာ ရွိသည္႔ သူမ်ားကို ကြ်န္မလို အလွမ္းေ၀းမေနေအာင္ ေၿပာၿပေပးခ်င္ပါသည္။ ကြ်န္မ တကယ္က်င္႔ေနသလား ဆိုရင္ တကယ္ မက်င္႔ေသးပါ။ တရားနာရံု အဆင္႔သာ ရွိေသးသည္။
ယခု ကြ်န္မေရးေနၿခင္းသည္ ကြ်န္မ လို ဘာမွ်မသိေသးသူမ်ား ၿမန္မာလို နည္းလမ္းသိေစခ်င္သည္႔ ေစတနာ ႏွင္႔ေရးပါသည္။ ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ သိလြန္း တတ္လြန္း၍ ေရးသည္မဟုတ္ပါ။ ကြ်န္မမွ တကယ္ အဲေလာက္ထိ ထိထိေရာက္ေရာက္ အားမထုတ္ထားဘဲ။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္မ ၿမန္မာလို နားလည္ေစတဲ႔ တရားမ်ား နာယူခဲ႔သည္။ ေ၀ါဟာရ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၿမန္မာလို နားလည္ပါသည္။ အားထုတ္နည္းဆိုတာေတာ႔ ဆရာေတာ္၏ တရားေတာ္ကို နာယူတာသာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး နည္းလမ္း ၿဖစ္ပါလိမ္႔မည္။ ဆရာေတာ္ သင္ၿပတာကို ကိုယ္တိုင္ လက္ခ်ာလိုက္မွသာလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ စိတ္ထဲမွ လက္ခံ သေဘာေပါက္မွာ ၿဖစ္ပါသည္။
ကြ်န္မသည္ တရားေတြနာ၊ နားလည္ေအာင္ စဥ္းစားၿပီး ကိုယ္နားလည္ သလို ၿပန္မွတ္ထားတတ္ပါသည္။ ကိုယ္လုပ္ရမဲ႔ အလုပ္ကို Frame ခ် ထားႏိုင္ေအာင္ လုပ္ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ တစ္ေခြၿပီး တစ္ေခြ တရားနာရင္းနဲ႔ schedule ကို ကိုယ္တိုင္သိေအာင္ လုပ္ပါသည္။ ယခုပို႔စ္သည္ ကြ်န္မ နားလည္သေလာက္နဲ႔ သြားႏိုင္တဲ႔လမ္းရဲ႔ schedule အတိုဆံုး၊ အထိေရာက္ဆံုးကို ေရးၿပမည္ ၿဖစ္ပါသည္။

သံသရာ ထြက္ရာခရီးသြားရန္ ေၿခလွမ္းသံုးလွမ္း လိုပါသည္။ ၄င္းတို႔မွာ
(၁) သိမႈ
(၂) ပြားမႈ
(၃) ပယ္မႈ

ထို စကားသံုးလံုးသည္ ၿမန္မာစကား သက္သက္ ၿဖစ္၍ အားလံုး နားလည္ႏိုင္ပါမည္။ အဲဒီ သံုးမိ်ဳးကို ေသခ်ာသိမွတ္ နားလည္ ရပါမည္။
အေရးၾကီးဆံုးကေတာ႔ သိမႈ ၿဖစ္သည္။ အဲဒီ သိမႈ ကို ကြ်န္မ မသိခဲ႔ သၿဖင္႔ ၂၅ႏွစ္လံုးလံုး ဘုရားစာရြတ္၊ ၀င္ေလ ထြက္ေလ မွတ္နဲ႔ ဘာသာေရးလုပ္ခဲ႔ရသည္။
သိမႈ ဆိုရာတြင္ အဓိက သိစရာမ်ားမွာ
ခႏၶာ ၊ အာယတန၊ ဓာတ္၊ သစၥာ ၊ ပ႗ိစၥသမုပၸါဒ္ တို႔ကို ၿမန္မာလို နားလည္ သိမွတ္ဖို႔ ၿဖစ္ပါသည္။
ခႏၶာငါးပါး လူတိုင္းၾကားဖူးပါသည္။ ကြ်န္မလည္း ၾကားဖူးပါသည္။ ကြ်န္မသည္ တစ္ခုတည္းရွိတဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ဘာလို႔ ဒီ language မွာ ငါးခု…ငါးခုနဲ႔ ေၿပာေနၾကတာလဲဟု နားမလည္ႏိုင္ၿဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ ယခု ၿမန္မာလို သိပါၿပီ။
ခႏၶာဆိုတာ ကြ်န္မတို႔ သိထားတဲ႔ လူေကာင္ၾကီး တစ္ခုကို ဆိုလိုခ်င္တာ မဟုတ္ပါ။ အစုအပံု လို႔သာ ဆိုလိုပါသည္။ ခႏၶာငါးပါးတို႔မွာ
(၁) ရူပကၡႏၶာ ………………ေဖာက္ၿပန္ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာအစု ၿဖစ္ပ်က္မႈ
(၂) ေ၀ဒနာကၡႏၶာ………….ခံစားတတ္ေသာ သေဘာအစု ၿဖစ္ပ်က္မႈ
(၃) သညာကၡႏၶာ ………….မွတ္သားတတ္ေသာ သေဘာအစု ၿဖစ္ပ်က္မႈ
(၄) သခၤါရကၡႏၶာ……………ၿပဳၿပင္စီရင္တတ္ေသာ သေဘာအစု ၿဖစ္ပ်က္မႈ
(၅) ၀ိညာဏကၡႏၶာ……… သိၾကံ တတ္ေသာ သေဘာအစု ၿဖစ္ပ်က္မႈ

ဤေနရာတြင္ ေသခ်ာ ၾကည္႔ရန္မွာ ”……..ေသာ” တို႔သည္ ၿမန္မာၿပန္ၿဖစ္သၿဖင္႔ ေသခ်ာမွတ္ၾကပါလိမ္႔မည္။ သတိထားရန္မွာ ေနာက္က ” သေဘာအစု ၿဖစ္ပ်က္မႈ” ဟူေသာ စကားတည္း။ (ခႏၶာသည္ အေကာင္ၾကီးမဟုတ္ ”သေဘာ အစုၾကီး” ၿဖစ္သည္။ ခႏၶာသည္ ”ၿဖစ္ ပ်က္မႈ” မ်ား တရစပ္ ၿဖစ္ေနသည္။ ) ဟူေသာ concept ကို ခႏၶာငါးပါးကို ရြတ္တိုင္း အၿမဲ ေခါင္းထဲေရာက္ဖို႔ လိုပါသည္။
အလြယ္မွတ္ရန္ လကၤာမွာ
”ေဖာက္ၿပန္၊ ခံစား၊ မွတ္သား၊ ၿပဳၿပင္၊ သိ၀ိညာဥ္၊ ငါးအင္ ခႏၶာမွတ္”
ကြ်န္မကိုယ္တိုင္ အဲဒီလကၤာ အလြတ္ရၿပီး အဲဒီ စကားလံုး ငါးလံုးကိုသာ မွတ္ထားပါသည္။ ကိုယ္တကယ္ အသံုးခ်မွာက ဒါပဲကိုး။ အမွန္ကေတာ႔ ဤခႏၶာငါးပါးကို ပါဠိလိုေရာ ၿမန္မာလိုပါ အလြတ္ရေအာင္ ဦးစြာ လုပ္သင္႔သည္။ ပါဠိလို ဘယ္မွာ အသံုးၿပဳရမလဲဆိုေတာ႔ တရားနာတဲ႔အခါ၊ ဆရာ သင္ေပးတဲ႔အခါ၊ တရား ေဆြးေႏြးတဲ႔ အခါ လိုအပ္ပါသည္။ ထို ပါဠိစကားလံုးမ်ားသည္ ဒီပညာရပ္သင္ယူဖို႔ အတြက္က လိုအပ္ေသာ ေ၀ါဟာရမ်ား ၿဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ သိဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။
ခါတိုင္းလို ဘုန္းၾကီးေရွ႔က ေမး ၊ ေနာက္က ”ခႏၶာ ငါးပါးပါ ဘုရား။ ရူပကၡႏၶာ………..” စသည္ၿဖင္႔ ၾကက္တူေရြးႏွုတ္တိုက္ မၿဖစ္ေတာ႔ပါ။ ၿမန္မာလို နားလည္ၿပီး ၿဖစ္ရပါမည္။
ထို ခႏၶာငါးပါးကိုပဲ ညအိပ္ရာ၀င္လွ်င္ ၿမန္မာလို တိတိက်က်ၾကီး ႏွုတ္က အသံထြက္ ဆိုၿပီး ႏွလံုးသြင္းအိပ္ပါ။ စိတ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အိပ္ေပ်ာ္သြားပါမည္။ မနက္ အိပ္ရာႏိုးႏိုးခ်င္း ၿမန္မာလို တိတိက်က်ၾကီး အသံထြက္ဆိုၿပီး ႏွလံုးသြင္းၾကည္႔ပါ။ ရံုးသြား ေက်ာင္းသြားဖို႔အတြက္ စိတ္တက္ၾကြ လန္းဆန္းေနပါလိမ္႔မည္။ မယံုမရွိပါနဲ႔။ တကယ္ စိတ္ႏွစ္ၿပီး လုပ္ၾကည္႔ပါလို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။
အေရးၾကီး၍ ထပ္ေၿပာလိုပါသည္။ ဒီပို႔စ္ကို ေရးသည္မွာ ကြ်န္မ တတ္လြန္း သိလြန္း၍ မဟုတ္ပါ။ နားလည္သေလာက္ ေၿပာၾကည္႔ၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။ တနည္းအားၿဖင္႔လည္း ဒီလိုနားလည္ထားတာ မွားတယ္ဆိုရင္လည္း သိတဲ႔သူက ၿပင္ေပးသြားရင္ ကြ်န္မ အသိမွန္ ရလို၍လည္း ၿဖစ္ပါသည္။ ကိုယ္လုပ္ထားတဲ႔ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုကို တတ္သိတဲ႔လူကို သြားမၿပဘဲ သိမ္းထားလွ်င္ ေရွ႔ဆက္တက္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ပါ။ ထိုကဲ႔သို႔ပင္ ကြ်န္မ နားလည္သေလာက္ ေရးၿခင္းၿဖစ္ရာ တကယ္တတ္သိသူ တစ္ဦးကမ်ား ေတြ႔မိေသာ္ အမွား အမွန္ ေထာက္ၿပေပးခဲ႔ေစလိုပါသည္။

Read More...

Collapse...

ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ကာယာႏုပႆ တိ

ေတာင္စဥ္ မေရမရာေတြ ေရးေလ႔ ရွိတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီဆိုဒ္မွာ Contributor အၿဖစ္ပါေနေပမယ္႔ အဆင္အၿပင္ ေလး နည္းနည္းပါးပါး မြန္းမံယံုက လြဲၿပီး တရားလို ေလးနက္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ ေရးဖို႔ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဘ၀မွာ မိရုိးဖလာကိုးကြယ္ရာကေန သရဏဂံု ၃ပါးကို လုိက္ရြတ္ဆိုရင္း ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ၿဖစ္လာတယ္ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ခုခ်ိန္ထိလည္း တတိယ တန္းစားဗုဒၶဘာသာ၀င္ အၿဖစ္ကေန ရုန္းမထြက္ႏုိင္ေသးပါဘူး။ ငယ္ငယ္က ဥပုသ္ မၾကာမၾကာ ေစာင္႔ဖူးပါတယ္။ တေနကုန္ ဥပုသ္ ရတဲ႔ အခါလည္းရပါတယ္။

ၿပန္စဥ္းစားလုိက္ေတာ့ မိဘ ဘိုးဘြားေတြက လိမၼာတဲ႔ ကေလးလို႔ မၾကာမၾကာေၿပာဖူးေတာ့ ပိုၿပီး အေၿပာခံရေအာင္ လုပ္ၿပတဲ႔ စိတ္ထား က ဥပုသ္ေစာင္႔ရင္ ကုသိုလ္ရတယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ထားထက္ ပိုခဲ႔ပါတယ္။ ဓမၼဗ်ဴဟာ ၿမတ္ဆုမြန္ ၿမတ္မဂၤလာ စတဲ႔ ဘာသာေရး စာေပ ေတြကို ဖတ္စရာ တစ္ခုအေနနဲ႔ ဖတ္ရင္း ပံုၿပင္ေတြ ဇာတ္နိပါတ္ တစ္ခ်ိဳ႔ ကို သိလာပါတယ္ ႏုမွာ ငါးရာ ရင္႔မွာ တစ္က်ိပ္ စသည္ၿဖင္႔ေပါ႔။ ေနာက္ပိုင္း ေဗဒင္ ယၾတာ မုတ္ထုတ္ဆရာေတာ္ရဲ႔ အဂၤ၀ိဇၨာ ဓါတ္ရုိက္ ဓါတ္ဆင္ ပုဂၢလပညတ္ အေၿခခံ ဓါတ္က်မ္း (ဓါတ္ရုိက္ ဓါတ္ဆင္ ပါပဲ)၊ ေရႊရင္ေက်ာ္ ဂိုဏ္းက ထုတ္တဲ႔ စာအုပ္ (ဂိုဏ္း၀ါစဥ္ၾကီးပုဂၢိဳလ္ထဲမွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးပါပါတယ္ နံမည္ မမွတ္မိေတာ့) စတဲ႔ စာအုပ္ေတြဖတ္ရင္း ေလာကီပညာ ေတြ စိတ္၀င္စားလာၿပီး တန္ခိုး သိဒၶိတို႔ ဘာတို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ ခဲ႔တယ္။ ထူးဆန္းတဲ႔ ရေသ႔ ေယာဂီ တပသီ
တို႔ရဲ႔ အက်င္႔ေတြဆို ၀တၱဳေတြထဲ ပါရင္ေတာင္ စမ္းၿပီး လုပ္ၾကည္႔ရတာ အေမာပဲ။ ဥပမာ အသက္ကို ေအာင္႔ႏုိင္သမွ် ေအာင္႔ ၿပီး က်င္႔ရင္ ေနာက္ပိုင္း အသက္မရွူပဲ ေနသြားႏုိင္မယ္ ဘာညာ ဆုိတာမ်ိဳးေပါ႔။ အဲ ဘိုးဘိုးေအာင္ ရသြားတယ္ဆိုတဲ႔ အင္းပညာ ပုရပိုက္လည္း လိုခ်င္ခဲ႔ၿပန္ေသးသဗ်။ ေရႊရင္ေက်ာ္ ဂိုဏ္းမွာ အဆင္႔ ၉ ဆင္႔ ရွိသဗ်။ ၉ ဆင္႔ၿပီးတက္ၿပီးရင္ ဂိုဏ္းဆရာ ၿဖစ္ၿပီ။ ပညာ ဆက္ၿဖန္႔ေ၀လို႔ရၿပီေပါ႔ဗ်ာ။ ထားပါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ခ်ာတိတ္က သိဒိၶရွင္ မဟိဒၶိရွင္ ၿဖစ္ခ်င္ေနခဲ႔တာဗ်။ ၁၉၈၉ ကေန ၂၀၀၀ ေလာက္ထိ အမဲသား မစားခဲ႔ဘူးဗ်။ အစပိုင္းေတာ့ ဂိုဏ္း၀င္မို႔ မစားတာပါ ေနာက္ပိုင္းကေတာ့ မစားတာၾကာၿပီး မစားႏုိင္ေတာ႔လို႔ မစားတာပါ။ ဂိုဏ္းတြင္းစာအုပ္ေတြ ကို ခ်ာတိတ္က လိုက္ဖတ္တာ အင္းဘယ္လို စမ ဘယ္လို ခ်ရတယ္ဆုိတာက အစေပါ႔ဗ်ာ။

၁၀ တန္းေအာင္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း ဘာသာေရး လုပ္တာ အားနည္းလာသလို အဲဒီ သိဒၶိ မဟိဒၶိေတြ ဘိုးေတာ္ေတြကို စိတ္၀င္စားတာ ပိုပို နည္းလာတယ္။ ေၿပာရရင္ ေသာက္တယ္ စားတယ္ ေပါ႔ဗ်ာ။ ငယ္ငယ္ကလို စိတ္ကူး မယဥ္ေတာ့သလို အဓိပၸါယ္ မရွိတာေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္မပါဘူး လို႔ ခံစားမိလာတယ္။ ေဗဒင္ဘာညာ ဆိုလည္း အားကိုးလိုတဲ႔ စိတ္ မရွိေတာ့ဘူး။ ယုတ္စြ အဆံုး ဆရာ စံဇာဏီဘို စာထုတ္တဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ ေန႔နံကိုက္တဲ႔ စာအုပ္ကို ေတြ႔ ရင္ေတာင္ အစပိုင္းေလာက္ ကို ၀တၱဳလို သေဘာမ်ိဳး ဖတ္ၾကည္႔ဖူးတယ္။ ယံုၾကည္ ကိုးစားခ်င္စိတ္ မရွိေတာ့တာ။ ေဗဒင္ ဆရာမ်ားကို ေစာ္ကားၿခင္းမဟုတ္ပါ။ ဗုဒၶစင္စစ္ ဧကန္ၿဖစ္မည္ ေဟာသည္မွာ ေဗဒင္ပင္ၿဖစ္သည္ လုိ႔ စာေတြထဲဖတ္ဖူးသည္။ ထားပါေတာ့။ ေၿပာခ်င္သည္မွာ ဗုဒၶဘာသာတြင္ ကၽြန္ေတာ္႔ အေၿခခံ မည္မွ်ရွိေၾကာင္း ေၿပာလိုရင္းပင္။

တနည္းအားၿဖင္႔ ဒါသည္ပင္ ကၽြန္ေတာ္႔ပတ္၀န္းက်င္ပါ။ ဘာသာတရားကိုင္းရွိဳင္းေသာ ရြာကေလးတြင္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေမြးသည္။ အေဖ ေက်ာင္းဆရာမို႔ အယူသည္းလြန္းေသာ ယံုၾကည္ကိုးစားမွႈမ်ိဳး မရွိပါ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ မိဘႏွင္႔ ေနၿခင္းမဟုတ္ပါ။ အဖိုးအဖြားႏွင္႔ ေပါင္းသံုးေယာက္ေနသည္။ အဖြား ဥပုသ္ေစာင္႔တိုင္း ကၽြန္ေတာ္ပါစၿမဲ။ အဘြားတရားနာတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ေဘးက ရွိစၿမဲ။ ကၽြန္ေတာ္ တရားကို နားလည္ေအာင္ နားစိုက္ေထာင္ဖူးသည္။ ၈တန္း ၉ တန္း ႏွစ္အထိ ဆိုပါေတာ့။ ဒါန သီလသည္ ဘယ္သို႔ဘယ္ပံု အက်ိဳးေပးေၾကာင္း အရဟတၱဖိုလ္ ဆိုက္ေရာက္ရန္ ပါရမီ ၿဖည္႔ပံု ႏွင္႔ တူေၾကာင္း ၿဖည္႔တင္းေသာ ပါရမီ ၿပည္႔ေသာ တေန႔ (၎တစ္ေန႔ သည္ ဘ၀ အခ်ိဳ႔ ၿဖတ္သန္းၿပီး မွ ေနာက္ဆံုးဘ၀) နိဗၺာန္ ေရာက္ႏုိင္သည္ဟုသာ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ လုိက္သည္။ ဒါသည္ ဆရာေတာ္ေတြ ေဟာလိုရင္း ဟုတ္ခ်င္မွ ဟုတ္မည္ ကၽြန္ေတာ္နားလည္ တာသာၿဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္တာေတာ႔ ကၽြန္ေတာ႔ပတ္၀န္းက်င္သည္လည္း ဒီလိုပင္ နားလည္ၾကသည္ထင္ခဲ႔သည္။ ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္သည္ ပိဋက သံုးပံုေဆာင္ မင္းကြန္းဆရာေတာ္ ဦး၀ိစိတၱသာရဘိ၀ံသ ၏ လက္ရင္းတပည္႔ၿဖစ္သည္။ ပထ၀ီ ေတေဇာ ၀ါေယာ ေလာက္သာမွတ္မိသည္ ကၽြန္ေတာ႔ဥာဏ္ၿဖင္႔ လုိက္မမွီခဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းစာေတြနဲ႔ နပန္းလံုးရင္း ဘုရားရွိခိုးတတ္ယံုကလြဲ၍ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္႔ အႏွစ္သာရကိုမသိ ဂါထာေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရသည္ သံဗုေဒၶ ဂါထာဆို ကၽြန္ေတာ္ ညစဥ္ ရွိခိုးရြတ္ဆိုေသာ ဂါထာၿဖစ္သည္။ အနက္မသိလွ်င္ အက်ိဳးမရွိဆိုေသာေၾကာင္႔ အနက္ကိုပါ သိေအာင္လိုက္ရွာ နားလည္ခဲ႔ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိကိုယ္ကို ဗုဒၶဘာသာ အစစ္အၿဖစ္ လက္မခံႏုိင္ေသးပါ။ တတိယ သာမာန္သိသာ သိေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အၿဖစ္သာ လက္ခံႏုိင္ေသးသည္။ ဘ၀တိုးတက္ေရးအတြက္ ေက်ာင္းစာမ်ား ကိုၾကိဳးစားရင္း ဘုရားရွိခိုးၿခင္း ရံဖန္ရံခါ အာနာပါန ရွဴ႔ ၿခင္းတို႔ကိုသာ လုပ္ေဆာင္ဖူးသည္။

ကၽြန္ေတာ္႔ စာေတြ႔အားၿဖင္႔ ေလ႔လာမွႈသည္ ၀ိပႆနာထိ မေရာက္ခဲ႔ပါ။ သမထ ေလ႔က်င္႔မွႈ တို႔ိကုိ စာေတြ႔အားၿဖင္႔ ေလ႔လာေနဆဲ အခ်ိန္မွာပင္ ကၽြန္ေတာ္အရြယ္ေရာက္ခဲ႔ၿပီး တၿခားစိတ္၀င္စားစရာမ်ား ဘက္သို႔ ဦးတည္သြားခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ၀ိပႆနာဟူသည္ နာမည္ၾကားဖူးယံုသာ ရွိသည္ ေၿပာရမည္ ၿဖစ္သည္ ခုခ်ိန္ထိလည္း ကၽြန္ေတာ္ ၀ိပႆနာ အေၾကာင္း မသိေသးပါ။ ရံဖန္ရံခါ ေလ႔လာဦးမွပဲ ဟူေသာအေတြး၀င္သည္မွလြဲ၍ ေသေသခ်ာခ်ာ မေလ႔လာဖူးေသးပါ။ ငယ္စဥ္ မူလတန္း အလယ္တန္း အထက္တန္း တကၠသိုလ္ ပညာေရးတို႔အတြင္း ကၽြန္ေတာ္ လြယ္လြယ္ ေက်ာ္ၿဖတ္ခဲ႔ႏုိ္င္ၿခင္းမွာ ဘာသာေရးဘက္ကို ေသခ်ာမသိေသာ္ၿငား စိတ္၀င္စားခဲ႔မိေသာေၾကာင္႔ထင္သည္။ မ်က္ကန္း ေတာတိုးေၿပာၿခင္းမဟုတ္ပါ။ ယံုၾကည္မွႈသည္ လူကို တြန္းအားၿဖစ္ေစ သလို ဆံုးၿဖတ္ရာတြင္လည္း မွန္ကန္စြာ ဆံုးၿဖတ္ႏုိင္ေလသည္။ မည္သည္႔ဘာသာ၀င္ၿဖစ္ပါေစ စိတ္သည္ မွားယြင္းေသာ အယူဘာသာကို လက္ခံမိေသာ္ၿငား ယံုၾကည္မွႈ ခြန္အားကို ၿဖစ္ေစႏုိင္သည္က ေတာ့ေသခ်ာသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မွ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မွ၊ အစၥလာမ္ ဘာသာ၀င္မွ မဟုတ္ဘယ္နတ္ဘုရားကို ကိုးကြယ္ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္မွႈ သဒၶါသည္ ခြန္အားကို ၿဖစ္ေစသည္။ ဒါသည္ေလာကီေအာင္ၿမင္ေရးအတြက္ တကယ္လိုအပ္ေသာ အရာပင္ၿဖစ္သည္။

ဒီလိုႏွင္႔ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘ၀ အေသာက္အစားအေပ်ာ္အပါးမ်ားႏွင္႔ အခ်ိန္ကုန္ခဲ႔သလို အေတြ႔အၾကံဳ ထပ္မံဖတ္ခဲ႔မိေသာ စာေပမ်ားမွ အသိ စသည္တုိ႔က မ်က္ကန္း ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မွႈ ကို တၿဖည္းၿဖည္း ခ၀ါ ခ်လာခဲ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဖန္ဆင္းရွင္ကို မယံုတာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ ဗုဒၶစာေပတို႔ကို အဖတ္မ်ားခဲ႔၍ ေကာင္းကြက္တို႔ကိုသာ ေရြးၿမင္သၿဖင္႔ ေလာ၊ အက်င္႔အၾကံပိုင္းကို ႏွစ္သက္၍ ေလာေတာ့မသိ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ သာ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္၌ မ်က္ကန္းယံုၾကည္မွႈမဟုတ္ပဲ မသိမသာ ကိန္းေအာင္းလာခဲ႔သည္။ ဒီေနာက္ပိုင္း အရြယ္ေရာက္ေသာ တုိးတက္ၾကီးပြားလုိသူတို႔ ေတြ႔ၾကံဳရသည္႔ စိန္ေခၚမွႈမ်ားက ကၽြန္ေတာ္႔ကို စိတ္ဖိစီးမွႈမ်ား ခံစားလာေစခဲ႔သည္။ ငယ္စဥ္ကလို ဂါထာရြတ္၍၎ ဘုရားရွိခိုး၍ ၎ အခက္အခဲမ်ား ကို ၿဖတ္ေက်ာ္ႏုိ္င္လိမ္႔မည္ဟု အရင္ေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္မရေတာ့ၿခင္းပင္။ ဗုဒၶကို တန္ခိုးထက္ေသာ ဘုန္းပါ၀ါၾကီးေသာ နတ္ေဒ၀ါတကာ တို႔ထက္ လြန္ကဲေသာ ပါ၀ါရွိသူဟု ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ၿခင္းထက္ လူသားဂု႐ု တစ္ေယာက္လိုၿမင္လာခဲ႔သည္။ အသက္ၾကီးလာခ်ိန္တြင္ ငယ္စဥ္ကထက္ ကၽြန္ေတာ္ပို၍ စိတ္ရွဳပ္ေထြးလာေနသည္။ ပညာေရး အိမ္ေထာင္ေရး အနာဂတ္ေရး အားလံုးတို႔သည္ ကၽြန္ေတာ္႔ ေခါင္းေပၚသို႔ ကၽြန္ေတာ္မတင္ပဲ ေရာက္လာခဲ႔သည္။ ဘုရားရွိခိုးၿခင္း ပုတီးစိတ္ၿခင္း ဂါထာရြတ္ၿခင္းတို႔သည္ တဒဂၤ စိတ္ေၿဖမွႈကိုသာ ရၿပီး ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကို မေၿပေပ်ာက္ႏုိ္င္ခဲ႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ေန၀င္ခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီလား။

ငယ္စဥ္က စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ နဲ႔ ၿဖတ္ေက်ာ္ႏုိ္င္ခဲ႔တာ ဘာေတြေၾကာင္႔လဲ။

အဓိကကေတာ့ စိတ္ပင္ၿဖစ္သည္။ ခုခ်ိန္မွာ ငယ္စဥ္လို မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ယံုၾကည္လို႔လည္း မရေတာ့ပါ။ ကိုယ္နဲ႔ အနီးကပ္ဆံုးသည္ ခရစ္ေတာ္လည္းမဟုတ္ တမန္ေတာ္မိုဟာမက္လည္း မဟုတ္၊ ငယ္စဥ္ကတည္းက ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခဲ႔ေသာ ရွင္ေတာ္ ဗုဒၶသာ ၿဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဗုဒၶ၏ ဆံုးမမွႈမ်ားႏွင္႔ ၾကီးၿပင္းခဲ႔သည္ပဲ။ ငယ္ငယ္က အေဖ ကို အားကိုးခ်စ္ ခ်စ္လို႔ရေသာ္လည္း အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ ခ်စ္ခင္မွႈ တမ်ိဳးၿဖစ္သြားသည္ကို ၾကံဳဖူးပါသလား။ ငယ္ငယ္က အေဖသည္သာ အကာအကြယ္ေပးႏုိ္င္ေသာ တန္ခိုးရွိလူသားတစ္ဦး ၿဖစ္သည္။ ၾကီးလာေတာ့ သံေယာဇဥ္ေႏွာင္ဖြဲ႔ေသာ ခ်စ္ၿခင္းသာ ၿဖစ္ေတာ႔သည္။ ခုလည္း ဒီလိုခံစားမွႈမ်ိဳးနဲ႔ နည္းနည္းဆင္သည္။ သူေၿပာသမွ် ကို ယံုၾကည္စရာေလးနဲ႔မွ ယံုခ်င္လာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ဖူးသမွ် ကၽြန္ေတာ္ တခ်ိဳ႔လုပ္ၿပီးၿပီ။ စိတ္ဖိစီးမွႈသည္ မေၿပ။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ယံုၾကည္မွႈ ေလွ်ာ႔နည္းလာတာလည္း ပါမည္။

ဒီလိုႏွင္႔ ၈ မိုင္ မဟာစည္သို႔ သြားစံုစမ္းသည္။ အိမ္မွ သကၤန္းစည္းဖို႔ ေပးလိုက္ေသာ ေငြ ၉ ေသာင္းကို ပိုက္လို႔ေပါ႔။ ၂၀၀ရ ခုႏွစ္ ႏွစ္စပိုင္း ၿဖစ္သည္။ ရြာမွာ ရွာေသာ ေငြမို႔ နည္းသည္ မဆိုႏုိင္ မ်ားသည္ပင္ ဆိုႏုိင္သည္။ အရင္ရက္က သံုးၿဖဳန္းထားေသာ အေၾကြး ေလးေသာင္းေလာက္ ဆပ္လိုက္ေတာ့ ၅ ေသာင္းေလာက္သာ က်န္ေတာ့သည္။ ဒီလို႔ႏွင္႔ ၈ မိုင္ မဟာစည္ ၀င္ဖို႔ ၾကိဳးစားသည္။ တကယ္႔လက္ေတြ႔ ၀ိပႆနာကို စည္းပူးလို႔ အားထုတ္မည္ေပါ႔။ သီလရွင္ဆရာၾကီးကေၿပာသည္ ၁၀ ရက္စခန္း အတြက္ သကၤန္းဖိုး ဆြမ္းဖိုး အပါအ၀င္ ၄ ေသာင္းခန္႔ ကုန္က်ႏုိင္သည္။ ဟင္...ကၽြန္ေတာ္မွာ ၄ ေသာင္းေလာက္ပဲ ရွိသည္ လူထြက္လွ်င္ သံုးစရာမရွိၿဖစ္မည္မို႔ ဒိထက္ ေစ်းသက္သာတာ ရွာမွ ၿဖစ္မည္။ ခ်မ္းေၿမ႔ ရိပ္သာေက်ာင္းသို႔သြားသည္ အကန္႔အသတ္ ၿဖင္႔သာ လက္ခံသမို႔ ကိုယ္႔ထက္ ဦးသူမ်ား ရွိေနေပၿပီ။ ေနာက္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း ဆက္ေပးေသာ သာေကတ မူလမင္းကြန္းေက်ာင္း သို႔ ေရာက္ေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ အသံုးၾကီးပံုက လက္ထဲ ၅ ေထာင္ပင္ မက်န္ေတာ့။ သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလး သံုးေယာက္ ေပါင္း ဒကာမ ခံ၍ သကၤန္းဖိုး စိုက္ ဘာစိုက္ ညာစိုက္ ၂ ေသာင္းေလာက္ ကုန္ၾကသည္ထင္သည္။ ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္ ဦးပဥၹင္း ၿဖစ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ဘ၀ တြင္ တရားအားထုတ္မွႈႏွင္႔ ပတ္သက္၍ အၿပင္းထန္ဆံုးလုပ္ခဲ႔ဖူးေသာ အခ်ိန္၊ ၀ိပႆနာ ဟုထင္ေသာ အရာကို စတင္ မိတ္ဆက္ေသာ အခ်ိန္ကာလပင္ ၿဖစ္ေလသည္ ထိုအခ်ိန္သည္ ၂၀၀၇ ႏွစ္စပိုင္း အခ်ိန္။

Type the rest of your post here.

Read More...

Collapse...

ပုဗၺဏွသုတ္ ပါ႒ိ ႏွင့္ ၿမန္မာၿပန္

၁၁။ ပုဗၺဏွသုတ္ ၿမန္မာၿပန္

၁။ မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္၊ မေကာင္းေသာ အမဂၤလာ၊ မေကာင္းဆိုး၀ါးေသာငွက္ တို.၏ မႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ ၿမည္သံ၊ တြန္သံ၊ မေကာင္းေသာ ၿဂိဳလ္စီး ၿဂိဳလ္နင္း ၊ မေကာင္းေသာ အိမ္မက္တို့သည္ ရွိကုန္၏။ ထို မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္ အစရွိသည္တို့သည္ ၿမတ္စြာဘုရားတို့၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ၾကေစကုန္သတည္း။

၂။ မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္၊ မေကာင္းေသာ အမဂၤလာ၊ မေကာင္းဆိုး၀ါးေသာငွက္ တို.၏ မႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ ၿမည္သံ၊ တြန္သံ၊ မေကာင္းေသာ ၿဂိဳလ္စီး ၿဂိဳလ္နင္း ၊ မေကာင္းေသာ အိမ္မက္တို့သည္ ရွိကုန္၏။ ထို မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္ အစရွိသည္တို့သည္ တရားေတာ္ၿမတ္ တို့၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ၾကေစကုန္သတည္း။

၃။ မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္၊ မေကာင္းေသာ အမဂၤလာ၊ မေကာင္းဆိုး၀ါးေသာငွက္ တို.၏ မႏွစ္လိုဖြယ္ေသာ ၿမည္သံ၊ တြန္သံ၊ မေကာင္းေသာ ၿဂိဳလ္စီး ၿဂိဳလ္နင္း ၊ မေကာင္းေသာ အိမ္မက္တို့သည္ ရွိကုန္၏။ ထို မေကာင္းေသာ အတိတ္နမိတ္ အစရွိသည္တို့သည္ သံဃာေတာ္ၿမတ္တို.၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ၾကေစကုန္သတည္း။

၄။ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ေနၾကကုန္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုးတို.သည္္ ဆင္းရဲဒုကၡ ကင္းေ၀း ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ေဘးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေတြ.ၾကံဳေနၾကရကုန္ေသာ သတၱ၀ါအားလံုးတို့သည္ ေဘးဘယာ ေ၀းကြာၾကပါေစကုန္သတည္း။ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾက ဗ်ပါဒသို့ ေရာက္ေနၾကရကုန္ေသာ သတၱ၀ါ အားလံုးတို့သည္ စိုးရိမ္လြတ္ကင္း ေၾကာင့္ၾကၿခင္း မရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။

၅။ ဤမွ် အတိုင္းအရွည္ ရွိေသာ ပရိတ္တရားေတာ္ တို့ကို ရြတ္ဖတ္ ပူေဇာ္ၿခင္းၿဖင့္ အကၽြႏု္ပ္တို့ ေကာင္းစြာ ဆည္းပူး ၿပဳလုပ္အပ္ေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈတို့၏ ၿပည့္စံုၿခင္းကို အလံုးစံုေသာ နတ္မ်ားတို႔သည္ ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာတို႔ႏွင့္ ၿပည့္စံုေစၿခင္း အက်ိဳးငွာ ၀မ္းေၿမာက္ႏုေမာ္ သာဓုေခၚေတာ္ မူၾကပါကုန္ေလာ့။

၆။ ေပးကမ္း စြန္႕ၾကဲ နည္းမ်ားမဟူ အလွဴဒါနကို ကံ၊ ကံ၏ အက်ိဳးအား ယံုၾကည္ေသာ သဒၶါတရားၿဖင့္ ေပးကမ္းလွဴဒါန္းေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့။ ေန႕ေရာ ညပါ အခါခပ္သိမ္း ငါးပါး၊ ရွစ္ပါး၊ ဆယ္ပါးပညတ္ သီလေတာ္ၿမတ္ကို မက်ိဳးမေပါက္ မက်ားမေၿပာက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္မူၾကပါကုန္ေလာ့။ သမထ ၀ိပႆနာ ဘာ၀နာ ပရိတ္တရားေတာ္နာ ၾကြေရာက္ေတာ္မူလာၾကကုန္ေသာ အရွင္နတ္အမ်ားတို့သည္ ကိုယ္စီ ကိုယ္ငွ လိုရာ ဌာနသို႔ ၾကြၿမန္းေတာ္ မူၾကကုန္ေလာ့။

၇။ ကိုယ္ေတာ္အား ဆယ္ပါး၊ ဥာဏ္ေတာ္အား ဆယ္ပါးသို့ ေရာက္ေတာ္မူၾကကုန္ေသာ အလံုးစံုေသာ ၿမတ္စြာဘုရားတို႔၏ လည္းေကာင္း၊ ပေစၥကဗုဒၶါ ရဟႏၱာ အရွင္ၿမတ္တို့လည္းေကာင္း အၾကင္ဥာဏ ဗလေတာ္သည္ ရွိ၏။ ထိုဥာဏ ဗလေတာ္၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ၿဖင့္ ထက္၀န္းက်င္ေသာ အရပ္မ်က္ႏွာမွ အေစာင့္အေရွာက္ကို ဖြဲ႕စည္းပါ၏။

၈။ ဤလူ႔ၿပည္၌လည္းေကာင္း၊ နဂါးၿပည္ ဂဠဳန္ၿပည္ အစရွိသည္၌ လည္းေကာင္း၊ နတ္ၿပည္တို့၌ လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးအပ္ေသာ ရတနာသည္ ရွိ၏။ ထိုရတနာတို႔တြင္ ၿမတ္စြာဘုရားႏွင့္ တူမွ်ေသာ ရတနာသည္ မရွိ။ ဤ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ သာလွ်င္ ေလာကီ ရတနာ အၿဖာၿဖာတို့ထက္ ေကာင္းၿမတ္ေသာ ရတနာၾကီး ၿဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ မွန္စြာ ဆိုရေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတို႔အား ေကာင္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၉။ ဤလူ႔ၿပည္၌လည္းေကာင္း၊ နဂါးၿပည္ ဂဠဳန္ၿပည္ အစရွိသည္၌ လည္းေကာင္း၊ နတ္ၿပည္တို့၌ လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးအပ္ေသာ ရတနာသည္ ရွိ၏။ ထိုရတနာတို႔တြင္ ၿမတ္စြာဘုရား တရားေတာ္ႏွင့္ တူမွ်ေသာ ရတနာသည္ မရွိ။ ဤ တရားသည္ သာလွ်င္ ေလာကီ ရတနာ အၿဖာၿဖာတို့ထက္ ေကာင္းၿမတ္ေသာ ရတနာၾကီး ၿဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ မွန္စြာ ဆိုရေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတို႔အား ေကာင္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၀။ ဤလူ႔ၿပည္၌လည္းေကာင္း၊ နဂါးၿပည္ ဂဠဳန္ၿပည္ အစရွိသည္၌ လည္းေကာင္း၊ နတ္ၿပည္တို့၌ လည္းေကာင္း ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးအပ္ေသာ ရတနာသည္ ရွိ၏။ ထိုရတနာတို႔တြင္ ၿမတ္စြာဘုရား တပည့္သား သံဃာေတာ္ႏွင့္ တူမွ်ေသာ ရတနာသည္ မရွိ။ ဤ သံဃာေတာ္သည္ သာလွ်င္ ေလာကီ ရတနာ အၿဖာၿဖာတို့ထက္ ေကာင္းၿမတ္ေသာ ရတနာၾကီး ၿဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ မွန္စြာ ဆိုရေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သတၱ၀ါတို႔အား ေကာင္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၁။ ပစၥဳပၸာန္ သံသရာ ႏွစ္ၿဖာဘ၀ ေအးၿမရေၾကာင္း အလံုးစံုေသာ မဂၤလာတရားအေပါင္းသည္ သင့္အား ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ အလံုးစံု အရပ္ရပ္ ရွိသမွ်ေသာ နတ္တို႔သည္ သင့္အား ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ခပ္သိမ္းေသာ ဘုရားရွင္တို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ၿဖာ ခ်မ္းသာၿခင္း ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၂။ ပစၥဳပၸာန္ သံသရာ ႏွစ္ၿဖာဘ၀ ေအးၿမရေၾကာင္း အလံုးစံုေသာ မဂၤလာတရားအေပါင္းသည္ သင့္အား ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ အလံုးစံု အရပ္ရပ္ ရွိသမွ်ေသာ နတ္တို႔သည္ သင့္အား ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ခပ္သိမ္းေသာ တရားေတာ္ၿမတ္္တို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ၿဖာ ခ်မ္းသာၿခင္း ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၃။ ပစၥဳပၸာန္ သံသရာ ႏွစ္ၿဖာဘ၀ ေအးၿမရေၾကာင္း အလံုးစံုေသာ မဂၤလာတရားအေပါင္းသည္ သင့္အား ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ အလံုးစံု အရပ္ရပ္ ရွိသမွ်ေသာ နတ္တို႔သည္ သင့္အား ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ခပ္သိမ္းေသာ သံဃာေတာ္ၿမတ္္တို႔၏ တန္ခိုးေတေဇာ္ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ၿဖာ ခ်မ္းသာၿခင္း ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၄။ ၾကီးၿမတ္ေသာ ဂရုဏာ ရွိေတာ္မူေသာ ရွင္ေတာ္ဘုရားသည္ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါတို႔၏ အစီးအပြား အလို႔ငွာ အလံုးစံုေသာ ပါရမီေတာ္တို႔ကို ၿဖည့္က်င့္ေတာ္မူ၏။ ၿမင့္ၿမတ္ေသာ အရဟတၱ မဂ္ဥာဏ္၊ သဗၺညဳတ ဥာဏ္ကို ရေတာ္မူ၏။ ဤသို႔ မွန္စြာ ဆိုရေသာ သစၥာစကားေၾကာင့္ သင့္အား အခါခပ္သိမ္း ေကာင္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၅။ သာကီ၀င္မင္းတို႔၏ ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးၿခင္းကို ပြားတိုးေစေတာ္မူတတ္ေသာ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ ေဗာဓိပင္ေၿခ ပလႅင္ေဗြ၌ မာရ္ငါးပါးကို ေအာင္ၿမင္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ ဤနည္းတူပင္ သင့္အား ေအာင္ၿမင္ၿခင္းသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ သင္သည္ ေအာင္အပ္ေသာ မဂၤလာ ေအာင္ၿမင္ပါေစသတည္း။

၁၆။ ခပ္သိမ္းေသာ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးတို႔၏ ဗုဒၶါဘိေသက မဂၤလာကို ခံယူေတာ္မူရာ ၿဖစ္၍ ေၿမအၿပင္တြင္ အထူးတင့္တယ္လွ်က္ ေၿမဦးေၿမထိပ္လည္း ၿဖစ္ေသာ အပရာဇိတ ပလႅင္ေတာ္၌ သဗၺညဳတဥာဏ္သို႔ ေရာက္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ ၾကည္ႏူးရႊင္ေပ်ာ္ ၀မ္းေၿမာက္ေတာ္ူမူသကဲ့သို႔ ဤနည္းအတူသာလွ်င္ သင္သည္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္၍ ၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၇။ သင့္အား ေကာင္းေသာ နကၡတ္သည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ေကာင္းေသာ မဂၤလာသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ေကာင္းေသာ မိုးေသာက္ၿခင္းသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ေကာင္းေသာ ထၾကြၿခင္းသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ေကာင္းေသာ ခဏအခိုက္သာ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ေကာင္းေသာ အခ်ိန္သည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ၿမတ္ေသာ အက်င့္ကို က်င့္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔အား ေကာင္းေသာ ပူေဇာ္ၿခင္းသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။

၁၈။ သင့္အား ၿမတ္ေသာ ကာယကံသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ၿမတ္ေသာ ၀စီကံသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ ၿမတ္ေသာ မေနာကံသည္ ၿဖစ္ပါေစသတည္း။ သင္သည္ ၿမတ္ေသာ ကာယကံ၊ ၿမတ္ေသာ ၀စီကံ၊ ၿမတ္ေသာ မေနာကံဟူေသာ ကံသံုးပါး၌ ေဆာက္တည္ႏိုင္ပါေစသတည္း။

၁၉။ အၾကင္သူတို့သည္ ၿမတ္ေသာ ကာယကံ၊ ၿမတ္ေသာ ၀စီကံ၊ ၿမတ္ေသာ မေနာကံကို ၿပဳလုပ္ေသာေၾကာင့္ ၿမတ္ေသာ အက်ိဳးတို႔ကို ရၾကကုန္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ၾကီးပြားၿခင္းသိို႔ ေရာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ၿဖာ ခ်မ္းသာၿခင္းသို႔ ေရာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ ဗုဒၶၿမတ္စြာ သာသနာေတာ္၌ မဂ္ဥာဏ္ ဖိုလ္ဥာဏ္ တိုင္ေအာင္ ၿပန္႔ပြားၿခင္းသို႔ ေရာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။ အလံုးစံုေသာ အေဆြအမ်ိဳးတို႔ႏွင္႔တကြ အနာေရာဂါ ကင္းရွင္းခ်မ္းသာ ေအးၿမၿခင္းသို႔ ေရာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

ပုဗၺဏွသုတ္ ၿမန္မာၿပန္ ၿပီး၏။

၁၁။ ပုဗၺဏွသုတ္

(ပုတ္ဗန္ဏွ-သုတ္)

၁။ ယံ ဒုႏၷိမိတၱံ အ၀မဂၤလဥၥ၊

(ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အ၀ မင္ဂလင္စ၊)

ေယာ စာ’ မနာေပါ သကုဏႆ သေဒၵါ။

(ေယာ စာ မနာေပါ သကုနတ္သ သတ္ေဒါ)

ပါပဂၢေဟာ ဒုႆုပိနံ အကႏၱံ၊

(ပါပက္ဂေဟာ ဒုတ္သုပိနံ အ- ကန္တန္၊)

ဗုဒၶါႏုဘာေ၀န ၀ိနာသ’ မင္တု။

(ဗုတ္ဓာႏုဘာေ၀န ၀ိနာသ မင္တု။)

၂။ ယံ ဒုႏၷိမိတၱံ အ၀မဂၤလဥၥ၊

(ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အ၀ မင္ဂလင္စ၊)

ေယာ စာ’ မနာေပါ သကုဏႆ သေဒၵါ။

(ေယာ စာ မနာေပါ သကုနတ္သ သတ္ေဒါ)

ပါပဂၢေဟာ ဒုႆုပိနံ အကႏၱံ၊

(ပါပက္ဂေဟာ ဒုတ္သုပိနံ အ- ကန္တန္၊)

ဓမၼာ ႏုဘာေ၀န ၀ိနာသ’ မင္တု။

(ဓမ္မာ ႏုဘာေ၀န ၀ိနာသ မင္တု။)

၃။ ယံ ဒုႏၷိမိတၱံ အ၀မဂၤလဥၥ၊

(ယံ ဒုန္နိမိတ္တံ အ၀ မင္ဂလင္စ၊)

ေယာ စာ’ မနာေပါ သကုဏႆ သေဒၵါ။

(ေယာ စာ မနာေပါ သကုနတ္သ သတ္ေဒါ)

ပါပဂၢေဟာ ဒုႆုပိနံ အကႏၱံ၊

(ပါပက္ဂေဟာ ဒုတ္သုပိနံ အ- ကန္တန္၊)

သံဃာႏုဘာေ၀န ၀ိနာသ’ မင္တု။

(သံဃာႏုဘာေ၀န ၀ိနာသ မင္တု။)

၄။ ဒုကၡပၸတၲာ စ နိဒုကၡာ၊

(ဒုတ္္ခပ္ပတ္တာ စ နိတ္ဒုတ္ခါ၊)

ဘယပၸတၲာ စ နိဗၺယာ။

(ဘယပ္ပတ္တာ စ နိတ္ဘယာ။)

ေသာကပၸတၲာ စ နိေႆာကာ၊

(ေသာကပ္ပတ္တာ စ နိတ္ေသာကာ၊)

ေဟာႏၱဳ သေဗၺပိ ပါဏိေနာ။

(ဟြန္တု သတ္ေဗပိ ပါဏိေနာ။)

၅။ ဧတၱာ၀တာ စ အေမွဟိ၊

(အစ္တာ၀တာ စ အမ္ေမွဟိ၊)

သမၻတံ ပုညသမၸဒံ။

(သမ္ဘတံ ပုန္ညသမ္ပဒံ။)

သေဗၺ ေဒ၀ါ’ ႏုေမာဒႏၱဳ၊

(သတ္ေဗ ေဒ၀ါႏုေမာဒန္တု၊)

သဗၺသမၸတၱိ သိဒၶိယာ။

(သတ္ဗ- သမ္ပတ္တိ သိတ္ဓိယာ။)

၆။ ဒါနံ ဒဒႏၱဳ သဒၶါယ၊

(ဒါနံ ဒဒန္တု သတ္ဓာယ၊)

သီလံ ရကၡ ႏၱဳ သဗၺဒါ။

(သီလံ ရက္ခန္တု သတ္ဗဒါ။)

ဘာ၀နာ ဘိရတာ ဟြန္တု၊

(ဘာ၀နာ ဘိရတာ ဟြန္တု၊)

ဂစၦ ႏၱဳ ေဒ၀တာ’ ဂတာ။

(ဂစ္ဆန္တု ေဒ၀တာ ဂတာ။)

၇။ သေဗၺ ဗုဒၶါ ဗလပၸတၱာ၊

(သတ္ေဗ ဗုတ္ဓာ ဗလတ္ပတ္တာ၊)

ပေစၥကာနဥၥ ယံ ဗလံ။

(ပစ္ေစကာနင္စ ယံ ဗလံ။)

အရဟႏၲာနဥၥ ေတေဇန၊

(အရဟန္တာနင္စ ေတေဇန၊)

ရကၡံ ဗႏၶာမိ သဗၺေသာ။

(ရက္ခန္ ဗန္ဓာမိ သတ္ဗ-ေသာ။)

၈။ ယံကိဥိၥ ၀ိတၱံ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ၀ါ၊

(ယံ ကိန္စိ ၀ိတ္တန္ အိဓ ၀ါ ဟုရံ၀ါ၊)

သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။

(သက္ေဂသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။)

န ေနာ သမံ အတၱိ တထာဂေတန၊

(န ေနာ သမံ အတ္ထိ တ-ထာဂေတန။)

ဣဒမၸိ ဗုေဒၶ ရတနံ ပဏီတံ။

(အိဒမ္ပိ ဗုတ္ေဓ ရတနံ ပဏီတံ။)

ဧေတန သေစၥန သု၀တၱိ ေဟာတု။

(ဧေတန သစ္ေစန သု၀တ္ထိ ေဟာတု။)

၉။ ယံကိဥိၥ ၀ိတၱံ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ၀ါ၊

(ယံ ကိန္စိ ၀ိတ္တန္ အိဓ ၀ါ ဟုရံ၀ါ၊)

သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။

(သက္ေဂသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။)

န ေနာ သမံ အတၱိ တထာဂေတန၊

(န ေနာ သမံ အတ္ထိ တ-ထာဂေတန။)

ဣဒမၸိ ဓေမၼ ရတနံ ပဏီတံ။

(အိဒမ္ပိ ဓမ္ေမရတနံ ပဏီတံ။)

ဧေတန သေစၥန သု၀တၱိ ေဟာတု။

(ဧေတန သစ္ေစန သု၀တ္ထိ ေဟာတု။)

၁၀။ ယံကိဥိၥ ၀ိတၱံ ဣဓ ၀ါ ဟုရံ၀ါ၊

(ယံ ကိန္စိ ၀ိတ္တန္ အိဓ ၀ါ ဟုရံ၀ါ၊)

သေဂၢသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။

(သက္ေဂသု ၀ါ ယံ ရတနံ ပဏီတံ။)

န ေနာ သမံ အတၱိ တထာဂေတန၊

(န ေနာ သမံ အတ္ထိ တ-ထာဂေတန။)

ဣဒမၸိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။

(အိဒမ္ပိ သံေဃ ရတနံ ပဏီတံ။)

ဧေတန သေစၥန သု၀တၱိ ေဟာတု။

(ဧေတန သစ္ေစန သု၀တ္ထိ ေဟာတု။)

၁၁။ ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ၊

(ဘ၀တု သတ္ဗ-မင္ဂလံ၊)

ရကၡ ႏၱဳ သဗၺေဒ၀တာ၊

(ရက္ခန္တု သတ္ဗ-ေဒ၀တာ။)

သဗၺဗုဒၶါ ႏုဘာေ၀န၊

(သတ္ဗ-ဗုတ္ဓာႏုဘာေ၀န)

သဒါ သုခီ ဘ၀ ႏၱဳေတ။

(သဒါ သုခီ ဘ၀န္တုေတ။)

၁၂။ ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ၊

(ဘ၀တု သတ္ဗ-မင္ဂလံ၊)

ရကၡ ႏၱဳ သဗၺေဒ၀တာ။

(ရက္ခန္တု သတ္ဗ-ေဒ၀တာ။)

သဗၺဓမၼာ ႏုဘာေ၀န၊

(သတ္ဗ-ဓမ္မာ ႏုဘာေ၀န)

သဒါ သုခီ ဘ၀ ႏၱဳေတ။

(သဒါ သုခီ ဘ၀န္တုေတ။)

၁၃။ ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ၊

(ဘ၀တု သတ္ဗ-မင္ဂလံ၊)

ရကၡ ႏၱဳ သဗၺေဒ၀တာ။

(ရက္ခန္တု သတ္ဗ-ေဒ၀တာ။)

သဗၺသံဃာ ႏုဘာေ၀န၊

(သတ္ဗ-သံဃာ ႏုဘာေ၀န)

သဒါ သုခီ ဘ၀ ႏၱဳေတ။

(သဒါ သုခီ ဘ၀န္တုေတ။)

၁၄။ မဟာကာရုဏိေကာ နာေထာ၊

(မဟာကာရုဏိေကာ နာေထာ၊)

ဟိတာယ သဗၺပါဏိနံ၊

(ဟိတာယ သတ္ဗ-ပါဏိနံ။)

ပူေရတြာ ပါရမီ သဗၺာ၊

(ပူရစ္တ၀ါ ပါရမီ သတ္ဗာ၊)

ပေတၱာ သေမၼာဓိ’ မုတၱမံ။

(ပတ္ေတာ သမ္ေဗာဓိ မုတ္တမံ၊)

ဧေတန သစၥ၀ေဇၨန၊

(ေအေတန သစ္စ-၀စ္ေစန၊)

ေသာတၳိ ေတ ေဟာတု သဗၺဒါ။

(သြတ္ထိ ေတ ေဟာတု သတ္ဗဒါ။)

၁၅။ ဇယေႏၱာ ေဗာဓိယာ မူေလ၊

(ဇယန္ေတာ ေဗာဓိယာ မူေလ၊)

ဧ၀ေမ၀ ဇေယာ ေဟာတု၊

(ေအ၀-ေမ၀ ဇေယာ ေဟာတု၊)

ဇယႆု ဇယမဂၤေလ။

(ဇယတ္သု- ဇယမင္ဂေလ။)

၁၆။ အ ပရာဇိတ ပလႅေကၤ၊

(အ-ပရာဇိတ ပန္လင္ေက၊)

သီေသ ပုထု ၀ိပုကၡေလ။

(သီေသ ပုထု ၀ိပုတ္ခေလ။)

အဘိေသေက သဗၺဗုဒၶါနံ၊

(အဘိေသေက သတ္ဗ-ဗုတ္ဓာနံ၊)

အဂၢပၸေတၱာ ပေမာဒတိ။

(အက္ဂပ္ပတ္ေတာ ပေမာဒတိ။)

၁၇။ သုနကၡတၱံ သု မဂၤလံ၊၊

(သု-နက္ခတ္တံ သုမင္ဂလံ၊)

သုပၸဘာတံ သုဟု႒ိတံ။

(သုပ္ပ-ဘာတံ သုဟုတ္ထိတံ။)

သုခေဏာ သုမုဟုေတၱာ စ၊

(သုခေဏာ သု-မုဟုတ္ေတာ စ၊)

သုယိ႒ံ ၿဗဟၼစာရိသု။

(သု-ယိတ္ထံ ၿဗန္မ-စာရိသု။)

၁၈။ ပဒကၡိဏံ ကာယကမၼံ၊

(ပဒက္ခိဏံ ကာယကမ္မံ၊)

၀ါစာကမၼံ ပဒကၡိဏံ။

(၀ါစာ-ကမ္မံ ပဒက္ခိဏံ။)

ပဒကၡိဏံ မေနာကမၼံ၊

(ပဒက္ခိဏံ မေနာကမ္မံ၊)

ပဏီဓိ ေတ ပဒကၡိေဏ။

(ပဏီဓိ ေတ ပဒက္ခိေဏ။)

၁၉။ ပဒကၡိဏာနိ ကတြာန၊

(ပဒက္ခိဏာနိ ကတ္တ၀ါန၊)

လဘႏၱ’ေတၳ ပဒကၡိေဏ။

(လဘန္တတ္ေထ ပဒက္ခိေဏ။)

ေတ အတၳလဒၶါ သုခိတာ၊

(ေတ အတ္ထ-လတ္ဓာ သုခိတာ၊)

၀ိရုဠာ ဗုဒၶသာသေန။

(၀ိရုန္လွာ ဗုဒၶသာသေန။)

အေရာဂါ သုခိတာ ေဟာထ၊

(အ-ေရာဂါ သုခိတာ ေဟာထ၊)

သဟ သေဗၺဟိ ဥာတိဘိ။

(သဟ သေဗၺဟိ ဥာတိဘိ။)

ပုဗၺဏွသုတ္တံ နိ႒ိတံ။

(ပုတ္ဗန္ဏွ -သုတ္တံ နိတ္ထိတံ။)

Read More...

Collapse...